/p. 65/ sententiam. I. C. – Ea est: manere in lapide proiecto
vim a proijciente impressam, quemadmodum
et calorem in aqua. Alex. – Sane et a me
puero excidit olim hoc responsum, vim impellentis
nervi relictam in sagitta. I. C. – At quomodo
id fiat, nondum a quoquam audire mihi contingit,
nec exemplum a maximo philosopho Themistio
positum convenit. Alex. – Quamobrem? I. C. –
Quia calor accidens est in aqua generabile ab
eo accidente, quod agit sub forma ignis. At vis
movens quo pacto exit ex anima mea, ut in lapide
insidens agat? Neutiquam calor ille, quod
animae instrumentum est, generat in lapide calorem,
a quo tandiu moveatur, quandiu in eo
viget. Alex. – Subtiliora haec esse fateor quam
ut a me percipi queant.
DIALOGUS XII.
De impulsione bombardae et balistae.
Alex. –
Sed, ut impulsionum causas proiectorumve
latius exquiramus, unde
fit impulsus in tubulis aeneis
anthracotheio-salenitro plenis? I. C. –
A rarefactione. Ignis enim, rarefacta materia,
cum proxima loca vindicare vult, depellit. Alex. – Non
es nescius Hieronymum Cardanum,[4] magni
nominis philosophum, densitati huius impulsionis causam